# Chateau Venetia

" Niets is zoals 't lijkt, niets is volmaakt misschien, maar wie wat beter kijkt, zal duizend kleuren zien ... " 

Dit was de tweede locatie wie de die vroege zondag gingen bezoeken, vroeg was het natuurlijk niet meer maar toch.

Ikzelf had de locatie enkel nog maar enkele keren zien terug komen op internet, verschillende plekken krijgen deze naam ook, dus hoe en wat wist ik niet zeker, of er veel zou te zien zijn wist ik ook niet zeker, tot we binnen stapten.

We vielen terug van de ene verbazing in de andere, en konden terug dromen, in een andere vergeten wereld.

Deze plek deed me denken aan een sprookjeswereld, waar allemaal prinsesjes rond gelopen hebben, maar dat is natuurlijk maar een droom, want wie of wat hier ooit gewoond heeft weten we natuurlijk niet.
Ieder gangetje, ieder kamertje bekeek ik met grote ogen, hier zou ik ook kunnen wonen, ik zag het al volledig voor me maar helaas, na onderzoek op het internet werd duidelijk dat dit al verkocht was aan 5 vrienden uit Parijs, lucky basterds!
Maar wij kregen toch de kans om ook even verloren te lopen in dit sprookjesachtig herenhuis.

Zelfs het kleinste kamertje zag er zo mooi uit, dat ik er uren naar zou kunnen kijken.
Het was ook deze keer dat de buiten wereld voor mij gestolen kon worden, zodanig verdronken in mijn dagdroom liep ik rond in dit huis.
Afvragend over de geschiedenis, dromend over de toekomst van dit huis.
Het was zoveel mooier aan de binnenkant dan ik gedacht had, en het zou uiteindelijk de ideale plaats zijn om een geweldige shoot te kunnen doen.

De gang met de groen blauwe kleur deed toch echt iets met me, iedere keer ik er voorbij liep kon ik terug nieuwe dingen ontdekken, de mooie inval van het weinige licht, de kleur, de verf die van de muren bladerde, het was zo mooi om te zien.
Hier kan je echt nog iets prachtigs van maken, en hopelijk gaat dit ook gebeuren binnenkort.
Degenen die hier hun toekomst gaan doorbrengen zullen volgens mij zeer gelukkig zijn.
Ikzelf zou ook zeer gelukkig zijn moest mijn toekomst hier verder gaan, maar dat zijn slechts dromen, maar dromen mag natuurlijk hé.

Als klein meisje droomde ik er altijd van om in zo'n geweldig huis te wonen, de realiteit is natuurlijk anders maar dat wil niet zeggen dat we er niet even in mogen wegdromen.
Het huis van binnen en van buiten ontdekken was voor mezelf een geweldige beleving, het deed me dromen naar vroeger.
In één van de kamers kon ik ook uren staan kijken, de kamer was zo klein maar toch zo geweldig mooi om te zien, elke kamer had duizend deuren die allemaal naar elkaar konden geopend worden,
een sluiproute ?

Na enkele uren was het ook tijd om op deze plek mijn dromen achter te laten, de deur zachtjes te sluiten en op weg gaan naar de nieuwe volgende plek om te kunnen verder dromen.