# Green school

" The last bell on friday ... " 

Het was zondag in de vroege namiddag de zon scheen en ik had geen zin om binnen te zitten, maar om ver te rijden was er geen tijd.
We besloten dus om een bezoekje te brengen aan de Green school, eentje waar ik even op moeten zoeken heb en met wat hulp uiteindelijk ook gevonden heb.



Eenmaal aangekomen moesten we nog een stukje wandelen en zouden we binnen zijn, maar als we voor het gebouw liepen leek dit toch niet zo makkelijk, we liepen voorbij en kwamen nog drie anderen tegen die vanop een parking kwamen terug naar buiten, dus we dachten hier moet het zijn, maar er kwam een auto afgereden van de parking dus liepen we nog even door, na enkele minuten keerden we terug en zagen we de anderen ook terug keren richting parking, richting Green school.
Even vriendelijk hallo zeggen en ook de parking oplopen, zij liepen voorop en zagen dat we ook een ingang wouden vinden, zij liepen tussen een muur en een hekken en gaven ons een teken dat het oké was om binnen te komen, dat ging dus toch iets vlotter dan we gedacht hebben.



We liepen dus al met zes mensen in de school rond om foto's te maken, om te urbexen.
De school was groot genoeg dus we zouden wel niet in de weg van elkaar lopen, maar niets was minder waar, hoe verder we waren om school te verkennen hoe meer mensen we tegen kwamen, elke kamer had een andere bezoeker, ik denk dat we in totaal met een 15 mensen daar rondliepen.
Op de beneden verdieping, die wij het eerst gedaan hebben waren we helemaal alleen, alles was rustig en stil, tot we de trap naar boven wouden nemen, we hoorden stemmen en gelach, we dachten eerst dat het de mensen waren die we eerst gezien hadden, maar nee, het was een vrouwenstem en daar was geen vrouw bij, weeral andere mensen.
Bij het naar boven gaan was het een drukte van jewelste, dus we besloten nog meer naar boven te lopen tot we niet meer verder konden gaan.

Doordat er in de volledige school niet zoveel spullen meer staan is het moeilijk om een originele foto te maken, de foto's die je overal ziet terug komen, maak je ook, want de spullen staan opgesteld en het is echt wel mooi, maar het is nog altijd hoe jij zelf de foto maakt dat belangrijker is.



Even over mijn eigen ervaring in het rondlopen van de school, wat een apart gevoel.
Je weet dat hier al die jaren kinderen op school gezeten hebben, met of tegen hun zin, hebben ze dingen bijgeleerd, en gezwoegd en gezweet boven hun examens.
En plots lopen wij hier binnen en proberen we een verhaal te achterhalen, op ieder bord die nog in verschillende kamers hangt, kan je zien wat ze op dat moment geleerd hebben.



Bij de meeste kamers lag de vloer volledig nat van de druppels die naar benden kwamen, ook ik heb dit mogen voelen, bij het nemen van deze foto kwam een druppel recht in mijn oor terecht, even de sjaal nemen en weg wrijven en we konden weer verder.
Om even aan de drukte te ontkomen gingen we naar de overkant van de school, daar hebben we het volle uur kunnen rondlopen zonder ook maar iemand tegen te komen.



Aan de overkant vond ik het iets minder maar hier was het rustig en hebben we toch mooie dingen kunnen zien, maar hier liepen we dan ook langs de kant waar de vermoedelijke kapel gebrand heeft, wat een zonde!
Het doet je toch even nadenken als je zo'n dingen ziet, waarom zou iemand een toch al leegstaande school in brand willen steken, waar haalt men het in godsnaam vandaan om zo'n dingen te doen, ik kan het nog steeds niet begrijpen en zal het ook nooit begrijpen.



Het was voor ons wel bijna tijd om terug te keren, we liepen nog even rond op de speelplaats, en kwamen weer twee anderen tegen, toen hadden we het echt wel gehad.
We pakten onze spullen in en gingen terug richting auto.
De deur was gesloten, de banken waren opzij gezet, de laatste schoolbel was tien jaar geleden al afgegaan, nooit zou iemand op deze plek nog iets bijleren.