" Home is not a place, it's a feeling ... "
Na iets te weinig slaap maar met volle goesting vertrokken we richting stad, eentje waarvan ik persoonlijk dacht dat deze iets dichterbij was.
Na een goed uur rijden waren we aangekomen aan de eerst locatie voor vandaag, bij het passeren zagen we drie anderen die mooi aan de ingang stonden te fotograferen ....
Niet zo verstandig als je het mij vraagt maar ze stonden op het punt te vertrekken dus we bleven nog even in de auto zitten tot ze weg waren vooraleer we naar binnen gingen.
Na enkele minuten konden we rustig naar binnen gaan, geen auto's die voorbij reden dus onopgemerkt, of dat dachten we toch want op het moment we in de tuin liepen kwamen er verschillende auto's af dus sneller lopen was de boodschap.
Eenmaal binnen wist ik niet wat ik zag, de hele boel was overhoop gehaald.
Maar sommige plekjes in het huis waren zo mooi opgesteld dat je daar gewoon foto's van moest maken.
Het was dan alleen nog maar even zoeken hoe je je statief het best kon plaatsen zodat het toch maar recht stond.
Ook was de buitenkant goed zichtbaar en kon je ons eigenlijk zomaar zien lopen binnen of dat dachten we toch.
We gingen nog even de bovenverdieping gaan verkennen en ook daar waren terug mooie hoekjes gemaakt met materiaal en spullen van de bewoners van het huis geweest.
Altijd komt dezelfde vraag in mij op, waarom staat dit zo te verkommeren?
Wat is er gebeurt met de eigenaars van dit huis, en waarom keren ze nooit meer terug naar hun huis waar ze waarschijnlijk zo hard voor moeten werken hebben?
Hier hadden we alles gezien wat we konden zien en gingen terug naar buiten, zo snel mogelijk maar ook zo onopvallend mogelijk.
Onderweg naar de auto niemand tegen gekomen, en zo konden wij in alle rust en stilte vertrekken naar de volgende locatie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten