maandag 1 september 2014

# NSR



" People will realize school is a scary place ... "

Iemand die we kenden had deze plek al eens bezocht, een verlaten school, en dan nog een school waar je verpleegkunde kon gaan studeren, dit klonk als muziek in mijn oren maar er naartoe gaan lieten we even achterwege tot vorige week, we hadden een beetje tijd en wouden nog eens een plekje gaan bezoeken.
We hebben er niet lang over gedaan de locatie te vinden en zeker niet lang moeten rondrijden want ze was gewoon om de hoek, en we waren er weer klaar voor!


Het was de gemakkelijkste plek om binnen te komen die we ooit al gezien hadden, bij deze manier voelde ik me zelf een beetje ongemakkelijk, ik bedoel maar, de spanning hierbij was er niet zoals bij andere locaties, het is hier normaal dat mensen binnen lopen en dat hebben we hier ook wel degelijk gezien, dit maakt de plek natuurlijk niet minder geweldig om te fotograferen maar de spanning is er gewoon niet, of toch niet voor ons.

Mijn fantasie begon te werken vanaf ik binnen kwam en stelde mij zelf al verschillende dingen voor, het voordeel voor mezelf was natuurlijk dat ik deze school kon vergelijken met mijn eigen school want ook ikzelf ging naar een 'verpleegsterschool'.
Ik vergeleek de klaslokalen met elkaar en dacht na waar de praktijklessen zouden doorgaan enzovoort, voor jullie moeilijk in te schatten maar voor mezelf iets wat mooi meegenomen was.
Dit was voor mezelf ook de ideale plek om nog eens opnieuw mijn fisheye-lens uit te testen, want op sommige locaties past het en dan op anderen weer niet, dus ook hier probeerden we dit weer eens.
Deze foto's zullen je dan ook pas op het einde van de blog als extra te zien krijgen.

Het begon ook heel hard te regenen als we binnen waren en de druppels horen vallen in een verlaten gebouw, de wind horen waaien door kapotte ramen, alles heeft een eng kantje, maar naarmate je meer en meer zo'n dingen gaat gaan bezoeken, hoe minder hard je daar nog van verschiet.
Enkel van onbekende mensen die je plots tegen komt durf ik nog eens te verschieten maar da's normaal zeker ?


We namen de trappen naar boven en bleven maar naar boven lopen, zo bezochten we gang per gang en gingen we elke kamer binnen, het volledige gebouw staat vol met "kunst" zoals de ene zegt, ik noem het liever zonde, niet dat sommige dingen niet mooi waren want daar vertel ik straks wel over, maar het is zeker geen meerwaarde voor een gebouw, ik durf het zelfs een beetje vandalisme noemen.
Voor mezelf draait de Urbex niet om de graffiti maar om het verhaal achter een locatie en om aan de hand van je foto's het verhaal proberen over te brengen.
Want sinds wanneer is graffiti belangrijk als je gaat urbexen ?
Volgens mij moet je door de graffiti heen kijken en pas dan zie je de echte schoonheid van je plekje.


We hebben hier echt wel een aantal uurtjes rondgelopen en zoals ik al eerder vertelde, één kamer trok de aandacht, in het begin vond ik het niet prettig van mezelf dat deze kamer me zo aansprak, maar ja, daar kan je nu eenmaal niks aan veranderen, ondanks al de zwarte letters in deze kamer, straalde ze toch de nodige rust uit ...


We hebben het gebouw van boven tot onder helemaal bekeken, hebben de batterij van onze camera leeg getrokken en dan was het tijd om naar huis te gaan, een geslaagde exploring







Geen opmerkingen:

Een reactie posten