# PowerPlant

" Adventure without risk is Disneyland ... "
Na een werkdag voor de ene, en een pijnlijke knie voor de andere konden we vertrekken, op naar een avontuur, en we waren er meer dan klaar voor, we hadden deze locatie al een tijdje op het oog maar het was geen gemakkelijke opgave om er meer over te vinden, meestal kom je op anderen hun site/blog uit, die dit ook al bezocht hebben, dus het was even een zoektochtje, maar de dag voordien stond het geluk aan onze kant, één website vertelde ons dat ene woordje meer en zo konden we aan onze zoekactie iets extra toevoegen en het duurde slechts enkele minuten vooraleer we de juiste locatie gevonden hadden (of dat dachten we toch)!


Na een helse autorit, die natuurlijk nog eens veel te warm was ook, waren we eindelijk aan het adres aangekomen en daar stond inderdaad een toren, maar meteen ging er al een belletje rinkelen, de toren was veel kleiner dan gedacht en er stond een groen hekken gewoon open, dit kan niet kloppen, de batterij van mijn gsm stond nog op slechts 19%, snel nog even een afbeelding proberen zoeken en plots kwamen we op een site uit die ons duidelijk gemaakt heeft dat we dus verkeerd stonden, want op het moment dat we gingen uitstappen, reed er een auto op de oprit, dit kon niet kloppen.


We reden een tiental minuutjes verder in de stad, en jawel hoor, daar stond hij dan, de lang verwachte PowerPlant!
We haalden onze spullen uit de auto en gingen richting toren, woow, die was inderdaad veel groter dan de eerste toren en we konden onze ogen niet geloven.
We liepen een stukje rond de toren tot we een trap zagen met een ijzeren deur, hmm, hier kunnen we waarschlijk niet binnen geraken, tot plots de deur begon te kraken, mensen via de trap naar beneden begonnen te lopen, in mijn hoofd sloeg ik al in paniek, maar het was allemaal in orde, er was niemand anders aanwezig en ze zeiden dat we konden gaan, al een geluk!

Ik deed de deur open en daar stonden we dan, ik kon mijn ogen niet geloven en ik denk dat ik de eerste vijf minuten ook geen foto's getrokken heb, mijn fototoestel zat nog veilig weggeborgen.
Als ik even terug met beide voeten op de grond stond kon ik eraan beginnen, maar in hemelsnaam, hoe begin ik hier aan, dacht ik?
Als ik heel eerlijk ben, is dit een van de moeilijkste plekken om te fotograferen waar we ooit al zijn geweest, ik stond nog even te trillen op mijn benen want als je naar beneden keek, zag het er niet naar uit dat je hier levend zou uitgeraken moest je hierin vallen.


Mijn spullen stonden klaar, ik was er klaar voor, maar alleen mijn gedachten niet.

Het was zo moeilijk om vanuit mijn gedachten foto's te nemen die ook jullie iets zouden kunnen vertellen, misschien omdat ik er zelf op dat moment te weinig van wist, achteraf heb ik achtergrond info gevonden die mij een verhaal vertelde, ook al kon ik mijn fantasie gebruiken, ik heb het geprobeerd en als ik voor mezelf spreek ben ik best wel trots op wat ik hier bereikt heb, ondanks de moeilijkheid voor mezelf.
Maar ik denk dat één ding wel vast staat, hier kom ik nog eens terug naartoe, want dit heeft een enorme indruk op ons beiden nagelaten en niet alleen dit maar ook nog iets anders, maar daar vertellen we binnenkort meer over ...