maandag 17 november 2014

# Villa Lambin



" as for me and my house, we will serve the lord ... " 

Het huis lijkt een beetje op de Villa Kakelbont van Pippi Langkous dus wanneer ik deze zag was ik heel gelukkig en had ik zin om meteen te vertrekken, maar dat ging natuurlijk niet zomaar.
Ik verwachte er veel van, misschien iets te veel want eenmaal daar aangekomen was er enkel plaats voor een teleurstelling.
De buitenkant van het huis is gewoon schitterend en echt een geweldig gevoel wanneer je hier voorstaat, echt een onbeschrijfelijk gevoel.


Maar wanneer ik binnen ging werd ik toch wat angstig, het huis was niet meer zoals ik verwacht had.
Niet meer zoals te zien is op sommige foto's.
Je voeten breken of door de grond zakken kon elk moment gebeuren dus we waren voorzichtig, of toch voorzichtiger dan anders.
Toen we de beneden verdieping aan het verkennen waren had ik her er al vrij snel gezien, er was echt amper nog iets te zien.
De trap naar de bovenverdieping was nog minder stevig, de leuning was in twee maar mijn gezond verstand verdween als sneeuw voor de zon, ik moest en zou naar boven gaan.


Ook daar was amper nog iets te zien, als een dief in de nacht liep ik rond op de boven verdieping.
Misschien was hier nog iets mooi's te zien, iets mooi's te ontdekken maar het tegendeel was waar, spijtig genoeg.
Na een half uurtje hebben we het hier voor gezien gehouden, de angst om iets tegen te komen was veel te groot en heel veel konden we hier ook niet zien of doen.
Zachtjes terug de trap naar beneden en naar buiten, oef!
Opgelucht dat niks was gebeurt en dat we terug met beide voeten op de normale grond stonden.


Buiten wou ik toch nog even foto's trekken van dit mooie en spookachtige huis.
Met enkele vragen in mijn achterhoofd reden we terug naar huis, weg van onze fantasiewereld.
Wel zijn we blij dat we deze ook hebben kunnen ontdekken, en dat we de kans gekregen hebben om een geweldig gevoel te krijgen, een kippenvel momentje! 










Geen opmerkingen:

Een reactie posten