# Chateau Zakspeed

" Castles made of sand fall in the sea, eventually ... " 

Iets te vroeg in de morgen gaat onze wekker af, klaar voor een nieuw avontuur.
Het was het eerste avontuur van het nieuwe jaar, eentje waar ik al een hele week naar uit had gekeken.

Naar deze had ik al heel lang uitgekeken, die had ik al een hele lang tijd op het oog maar ik kon hem niet plaatsen, ik kon hem maar niet vinden.
Na een lange zoektocht en een beetje (veel) hulp hebben we hem uiteindelijk toch gevonden en konden we er naar uitkijken om hem een bezoekje te gaan brengen.

De dag voordien nog even Google Earth gebruikt om even te kijken hoe we er zouden kunnen geraken, maar ik was er snel aan uit dat we dit pas op het moment zelf zouden kunnen zien en ondervinden, wat effectief ook zo was.


Ik had deze week ook foto's gezien van iemand die voor ons geweest was, en aan de hand van die foto's konden we al zien dat het er niet meer zo uitzag zoals de andere foto's die online te vinden zijn.
Maar hoe dan ook, ik moest en zou dit met mijn eigen ogen gaan bekijken.
Na een wandeling in de wind waren we eindelijk aangekomen aan ons eerste huis van vandaag.
Eenmaal binnen moest ik toch eerst even gewoon rond kijken en alles in me opnemen.

Dan was het tijd om er aan te beginnen, we konden moeilijk blijven rondlopen zonder foto's te nemen.
Dat was natuurlijk de hoofdreden waarom we naar hier gereden waren.
Ik kan het nog steeds niet geloven dat dit huis zomaar achter gelaten is, het waarom is altijd een vraag die lang in mijn hoofd blijft spoken, een vraag die altijd onbeantwoord blijft.
Maar dat is er ook net zo leuk aan, om er je eigen verhaal rond te maken terwijl je er bent.
Je ziet foto's liggen van de mensen die er ooit gewoond hebben, ziet tekeningen liggen, allemaal dingen van mensen die hier een verleden hebben, en die dan opeens zomaar alles achter zich gelaten hebben om een nieuw leven te beginnen, ergens anders dan hier.


Wanneer we het binnen gezien hadden gingen we terug naar buiten, want daar stond nog een ander gebouw.
Ook die hebben we even onderzocht en ieder kamertje van bekeken, maar veel tijd hebben we hier niet verloren, want heel veel was hier niet te zien.




Het was voor ons terug tijd om even met onze voeten terug op de grond te komen, weg uit de droom waar ik in zat, terug naar het gewone normale leven.